واقعیت افزوده (AR) در مقابل واقعیت مجازی (VR): تفاوت چیست؟

اصطلاحات واقعیت مجازی و واقعیت افزوده بسیار مورد توجه قرار می گیرند. هدست های VR، مانند متا کوئست 2 یا شاخص سوپاپو برنامه ها و بازی های واقعیت افزوده، مانند پوکمون گو، محبوب هستند. آنها شبیه به هم به نظر می رسند و با توسعه فناوری ها، از برخی جهات به یکدیگر خونریزی می کنند. این به راحتی در جدید آشکار است اپل ویژن پرو، هدستی که تا اوایل سال 2024 به فروش نمی رسد.

اما VR و AR هنوز دو مفهوم بسیار متفاوت هستند، با ویژگی های مشخصی که یکی را از دیگری متمایز می کند.

واقعیت مجازی چیست؟

Meta Quest Pro با کنترلرها متا کوئست پرو

هدست های واقعیت مجازی به طور کامل دید شما را تسخیر می کنند تا به شما این تصور را بدهند که جای دیگری هستید. این پلی استیشن VR 2، Meta Quest 2، Valve Index و سایر هدست ها مات هستند و هنگام استفاده از آنها محیط اطراف شما را مسدود می کنند. اگر آنها را هنگام خاموش بودن بپوشید، ممکن است احساس کنید که چشم بسته دارید.

با این حال، هنگامی که هدست ها روشن می شوند، پنل های LCD یا OLED داخل آن توسط لنزها شکسته می شوند تا میدان دید شما را با هر چیزی که نمایش داده می شود پر کنند. این می تواند یک بازی، یک ویدیوی 360 درجه یا فقط فضای مجازی رابط های پلتفرم ها باشد. از نظر بصری، شما را به هر جایی که هدست می خواهد ببرند می برند – دنیای بیرون با دنیای مجازی جایگزین می شود – از این رو نام آن است.

هم برای بازی ها و هم برای برنامه ها، واقعیت مجازی جایگزین محیط اطراف شما می شود. جایی که از نظر جسمی هستید مهم نیست. در بازی ها، ممکن است در کابین خلبان یک جنگنده ستاره بنشینید. در برنامه ها، ممکن است به طور مجازی از مکان های دور بازدید کنید، گویی آنجا هستید. امکانات زیادی در VR وجود دارد و همه آنها شامل جایگزینی همه چیز در اطراف شما با چیز دیگری است. با این حال، این بدان معنا نیست که محیط اطراف شما کاملا خارج از تصویر است. اکثر هدست های واقعیت مجازی فعلی می توانند محیط اطراف شما را اسکن کنند یا حداقل مرزهایی را تعیین کنند تا شما را در منطقه ای که پاک کرده اید نگه دارند تا از آنها استفاده کنید و مبلمان شما را زمین نخورند.VR فوق العاده داغ

واقعیت افزوده چیست؟

در حالی که واقعیت مجازی جایگزین دید شما می شود، واقعیت افزوده به آن می افزاید. دستگاه های AR، مانند مایکروسافت هولولنز، اصلی عینک گوگلو “عینک های هوشمند” مختلف در سطح سازمانی شفاف هستند و به شما امکان می دهند همه چیز را در مقابل خود ببینید که گویی از یک عینک شفاف استفاده می کنید.

این فناوری برای حرکت آزاد در حالی که تصاویر را روی هر چیزی که به آن نگاه می کنید طراحی شده است. این مفهوم به گوشی های هوشمند با برنامه های AR و بازی هایی مانند Pokemon Go که از دوربین گوشی شما برای ردیابی محیط اطراف شما استفاده می کنند و اطلاعات اضافی را روی آن قرار می دهند. بازی موبایل Pokemon Go در آیفون

نمایشگرهای AR می توانند چیزی به سادگی یک پوشش متنی را ارائه دهند که زمان را نشان می دهد، به چیزی به پیچیدگی هولوگرام های مبلمان شناور در وسط یک اتاق. Pokemon Go یک پوکمون را روی صفحه نمایش شما نمایش می دهد که در بالای هر چیزی که دوربین به آن اشاره می کند قرار می گیرد. در همین حال، HoloLens و سایر عینک های هوشمند به شما امکان می دهند به طور مجازی پنجره های برنامه شناور و تزئینات سه بعدی را در اطراف خود قرار دهید.

با این حال، این نمایشگرها گران هستند، و ما هنوز یک هدست AR را هم با قیمت واقعی و هم با ویژگی های کافی برای در نظر گرفتن یک محصول مصرفی واقعی ندیده ایم. به همین دلیل، اکثر تجربیات AR در دسترس اکثر مردم از طریق تلفن های هوشمند است – با استفاده از دوربین و صفحه نمایش تلفن برای تقویت واقعیت خود در یک نمای بسیار محدود.

واقعیت افزوده امکانات تقریبا بی حد و حصری دارد. نرم افزار AR مبتنی بر تلفن سالهاست که محیط اطراف را تشخیص می دهد و اطلاعات بیشتری در مورد آنچه می بیند ارائه می دهد و ترجمه زنده متن یا بررسی پاپ آپ رستوران ها را هنگام نگاه کردن به آنها ارائه می دهد. هدست های اختصاصی واقعیت افزوده، مانند HoloLens، می توانند کارهای بیشتری انجام دهند و به شما امکان می دهند برنامه های مختلف را به صورت مجازی به عنوان پنجره های شناور در اطراف خود قرار دهید. آنها به طور موثر یک راه اندازی محاسباتی ماژولار، چند مانیتور را به شما می دهند. با این حال، هدست های صرفا AR هنوز بسیار گران و حجیم هستند که نمی توان آنها را اقلام محاسباتی روزمره در نظر گرفت.

زمینه میانه: واقعیت ترکیبی

AR و VR در ابتدا مفاهیم متقابلا منحصر به فرد بودند، اما به آرامی در طیف جدیدی از فناوری تغییر واقعیت ادغام شدند: واقعیت ترکیبی. گاهی اوقات MR یا XR نامیده می شود، واقعیت ترکیبی زمانی است که هدست های VR در درجه اول جنبه های AR را در استفاده از خود ترکیب می کنند.اپل ویژن پرو

تمام هدست های اصلی VR در حال حاضر دارای دوربین های رو به بیرون هستند که می توانند محیط اطراف شما را اسکن کنند و نمای آنچه در اطراف شما است را ارائه دهند. واقعیت مجازی زمانی به واقعیت ترکیبی تبدیل می شود که آن محیط اطراف در کاری که شما در هدست انجام می دهید فاکتور بگیرند. این می تواند به سادگی تنظیم مرزهای اطراف شما باشد تا در دنیای واقعی از چیزی عبور نکنید، یا به اندازه اندازه گیری دقیق مبلمان و ساختن محیط مجازی برای انعکاس آن اشیاء فیزیکی پیچیده باشد.

این یک اصطلاح گسترده است و در نهایت، واقعیت ترکیبی می تواند هر بخشی از طیف AR/VR را توصیف کند، اما ما بیشتر و بیشتر شاهد یک حد وسط محکم بین آنها هستیم. این متا کوئست پروبه عنوان مثال، دارای دوربین های رنگی است که نمای بسیار واضح تری از محیط اطراف شما ارائه می دهد و صفحه نمایش های مجازی را روی میز شما نمایش می دهد و به شما امکان می دهد طوری کار کنید که گویی چندین مانیتور دارید و حتی از صفحه کلید و ماوس خود به جای نمایش مجازی آنها استفاده کنید. آینده اپل ویژن پرو همچنین به نظر می رسد که این ویژگی ها را دارد و به طور مشابه اشیاء مجازی را در محیط واقعی شما نمایش می دهد. اپل محصول خود را Spatial Computer می نامد.

با این حال، هر دوی این تجربیات بیشتر VR هستند تا AR. مگر اینکه با یک صفحه نمایش شفاف سر و کار داشته باشید که اطلاعات مربوط به محیطی را پوشش می دهد که می توانید مستقیما به آن نگاه کنید، هر هدست همچنان به طور کامل تعیین می کند که چشمان شما چه چیزی را می بیند، پیکسل به پیکسل. ویدیوی عبوری طعم AR را می دهد، اما شما همچنان از یک هدست واقعیت مجازی استفاده می کنید.

نگاهی به آینده

مرز بین AR و VR به این زودی ها به طور کامل از بین نخواهد رفت، اما در کوتاه مدت، کمتر تعریف می شود زیرا واقعیت ترکیبی به یک عامل بزرگتر در میان هدست های واقعیت مجازی تبدیل می شود. دوربین های رو به بیرون و فناوری اسکن محیط با گذشت زمان بهبود می یابند و هنگام استفاده از هدست می توانید نگاه واضح تری به محیط اطراف خود داشته باشید – به طور موثر هر هدست واقعیت مجازی را نیز به یک هدست واقعیت ترکیبی تبدیل می کند.

با این حال، در بلندمدت، این خط احتمالا یک بار دیگر واضح تر خواهد شد. در حال حاضر، الزامات پردازش و فناوری نمایشگر هنوز کوچک و مقرون به صرفه بودن نمایشگرهای AR را محدود می کند. وسایل الکترونیکی که در عینک های AR قرار می گیرند هنوز گران هستند و فضای مناسبی را اشغال می کنند. هنگامی که قطعات به اندازه کافی کوچک می شوند تا روی یک جفت عینک نصب شوند بدون اینکه به طور قابل توجهی به وزن آن اضافه شوند، و نسبتا ارزان هستند، نمایشگرهای اختصاصی AR از هدست های واقعیت مجازی با پوشش دید کامل دور می شوند و واقعا مفهوم واقعیت افزوده را به یک واقعیت مصرف کننده پسند تبدیل می کنند. در حال حاضر، انتخاب های شما عینک بزرگ یا خیره شدن به تلفن شما است.

اطلاعات بیشتر در PCMag.com

درباره ویل گرینوالد

من بیش از 10 سال است که متخصص سرگرمی های خانگی PCMag هستم و هم تلویزیون ها و هر چیزی را که ممکن است بخواهید به آنها متصل شوید پوشش می دهم. من بیش از هزار محصول مختلف الکترونیکی مصرفی از جمله هدفون، بلندگو، تلویزیون و هر سیستم بازی اصلی و هدست واقعیت مجازی در دهه گذشته را بررسی کرده ام. من یک کالیبراتور تلویزیون دارای گواهینامه ISF و یک متخصص سینمای خانگی دارای گواهینامه THX هستم و اینجا هستم تا به شما کمک کنم 4K، HDR، Dolby Vision، Dolby Atmos و حتی 8K را درک کنید (و به شما اطمینان دهم که حداقل برای چند سال دیگر اصلا نیازی به نگرانی در مورد 8K ندارید).

Post Views: 38