مردم در سال ها پیش در ساختمان سازی از ذوق و سلیقه و هنر خود بهره می بردند . هرچند امکانات و مصالح موجود در آن زمان به خشت و گل و سنگ و گچ محدود می شد از همین مصالح بنحو شایسته ای در زیباسازی خانه های خشت و گلی خود استفاده می کردند. نمونه های زیادی از این بناها را در بافت قدیمی روستای خانیک می بینیم. تاق های و ایوانهایی که یه سبکی ماهرانه طراحی شده اند . و مهمتر این که در درون خانه ها برای گرم کردن آن از بخاری های دیواری که همان شومنه های امروزی است استفاده می کردند. به عنوان نمونه در منزل مرحوم محمد حسین عبدی که قدمتی بیش از یک قرن دارد در اتاق نشیمن آن به یک شومینه دیواری که به طرزی زیبا طراحی گردیده برمی خوریم که اطراف آن همچون دکراسیون امروز منازل جاهای متعددی برای قرار دادن وسایل تعبیه شده است. از این اجاق دیواری برای طبخ غذا و گرم کردن و روشنایی اتاق هم استفاده می شده است در وسط اتاق مذکور گودالی قرار داد که روی آن کرسی قرار می گرفته و چوب ها وقتی سوخت و دود آن خارج شد ذغال های افروخته را در گودال می ریخته و با توجه به قرار دادن لحاف بر روی کرسی برای گرم کردن پاها از آن استفاده می کردند و همه دور تا دور کرسی می نشستند و از کرسی نیز همانند یک میز غذا خوری استفاده می کردند.
فیلم
